Over mij

Ik wilde het liefst onzichtbaar zijn

Op de lagere school ben ik enorm gepest; zodanig dat ik de laatste twee klassen naar een andere lagere school ben gegaan omdat ik een paar keer flinke klappen had gekregen. Ik droeg een bril, sprak geen plat Utrechts, kon goed leren en niet voor mezelf opkomen.  Dus was ik het pispaaltje.

Dat maakte dat ik  jarenlang het liefst een beetje onzichtbaar wilde zijn.

Ik werd fotograaf, en genoot ervan om te zien hoe mooi mensen zijn. Geen modellenmooie mensen, maar heel gewone mensen, die prachtig zijn als ze stralen van enthousiasme. Dat legde ik vast met mijn camera en daar werd ik dolgelukkig van. Nog steeds trouwens. Voor mij was het natuurlijk lekker veilig; aan de achterkant van de camera.

Mijn klanten waren altijd zo blij met hun portretfoto’s dat ze jarenlang met dezelfde set foto’s deden. Dat was voor hen leuk, maar het betekende wel dat ik continu nieuwe klanten nodig had. Dus ging ik bij mezelf na: wat kan ik bieden zodat deze ondernemers met een relatief bescheiden investering goed, professioneel en vooral telkens opnieuw zichtbaar zijn op social media, zodat zij veel makkelijker klanten krijgen?

De video’s die ik nu maak, zijn daar het antwoord op. En omdat ik heel erg geloof in: practice what you preach ben ik natuurlijk ook zelf voor de camera gegaan. Ik vind dat ik daarin een voorbeeldfunctie te vervullen heb, en ik merkte bovendien al snel dat ik het eigenlijk ontzettend leuk vond om te doen. Wat kan ik deze week delen? Wat heeft me deze week geïnspireerd? Of geïrriteerd? Waarmee kan ik deze week iemand weer even een zetje geven in de goede richting?

Inmiddels post ik al jaren elke week een video op Linkedin, en ben ik totaal niet meer cameraschuw. Voor de camera staan is voor mij hetzelfde geworden als autorijden: het brengt me van A naar B. Van waar ik nu wil zijn naar waar ik heen wil met mijn bedrijf en mijn omzet. Net als autorijden vind ik het heerlijk: het geeft me een enorm gevoel van vrijheid, ik ben er goed in en het is ook gewoon puur praktisch. Zoals je aan de auto al veel kunt aflezen over de eigenaar, kan je dat met video’s ook. Goh, leuke vergelijking eigenlijk 😉

Waar ik over vijf jaar sta? Geen idee. Dat vind ik echt een onzinnige vraag waar ik geen antwoord op heb. De wereld verandert, ik verander, de manieren waarop we communiceren veranderen. Ik vind het spannend en leuk om daarin mee te groeien en te kijken hoe ik mijn steentje kan bijdragen.