Vorige week was ik in ‘de borstenbus’ om mee te doen aan het bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Deze week de uitslag: er zijn geen aanwijzingen voor borstkanker.
De dame in de bus was buitengewoon respectvol. Gaf uitleg, ging op een keurige manier met mijn lichaam om. Dat heb ik wel anders ervaren bij een vorige controle, in het ziekenhuis. Man man. De slager bij ons in het dorp gaat een stuk vriendelijker om met het vlees dat hij verkoopt dan de dames die daar mijn borsten onder handen namen. Het is al geen leuk onderzoek, en het kan al spannend zijn – heb daar dan ook een beetje gevoel voor als je daar werkt, zou je denken. Hoewel ook toen de uitslag goed was, hield ik er een rotgevoel aan over. En ik zag al huizenhoog op tegen de volgende keer.
Dit zie ik ook gebeuren als mensen het over sales hebben. “Close the deal!” “Geef zo min mogelijk bedenktijd; na 48 uur neemt de kans op verkoop met 50% af.” “Give them a reason to buy now.”
Ik denk dan: “Back off!”
Ik vind het vaak (niet altijd, maar helaas meestal wel) respectloos naar de klant. Die klant is geen wandelende portemonnee die er is om jouw omzetdoelen te helpen realiseren, maar een mens van vlees en bloed met nog een heel leven naast jouw aanbod. Een leven waarin afwegingen gemaakt worden, waarin dierbaren een rol spelen met wie je graag even overlegt.
Misschien ben ik wel een oude, degelijke trut aan het worden, maar ik hou echt van mensen die respect hebben voor de ander, die begrijpen hoe en waarom je tot bepaalde keuzes komt en die daar ruimte voor laten. Zodat je niet iedereen die een aanbod heeft gaat wantrouwen omdat je er slechte ervaring mee hebt opgedaan en ziet dat dat kennelijk de nieuwe manier is om ‘te verkopen.’
