Ik heb het in mijn directe en indirecte omgeving zo vaak zien gebeuren, of het nou om persoonlijke of andersoortige relaties ging. Iemand zet een ander op een voetstuk. Is één en al bewondering en dankbaarheid omdat die persoon aanwezig is in het leven van de ander.
Net een sprookje
Dat ziet er in het begin sprookjesachtig uit, en het is voor degene op het voetstuk natuurlijk ook heerlijk voor het ego. Maar na verloop van tijd komen er barstjes in het ideaalbeeld. De persoon op het voetstuk blijkt niet altijd even perfect. Sterker nog; het lijkt net een gewoon mens met al zijn ups en downs, kwaliteiten en gebreken en puur menselijke eigenschappen die niet altijd even verheven zijn. En dan begint het gelazer. Soms verdwijnt zo’n voetstuk met bijbehorende persoon langzaam maar zeker een beetje uit beeld. Er ontstaat afstand, en zoals dat perspectivisch werkt, wordt de persoon op het voetstuk steeds kleiner en nietiger tot er niets meer van over is.
Maar het kan ook met donderend geraas gepaard gaan.
Iemand doet één foute uitspraak, maakt één fatale vergissing of doet op een andere manier iets waardoor de illusie van perfectie verbroken wordt, en daar ligt het beeld. Totaal aan gruzelementen, onreparabel. Met meestal behoorlijk wat pijn aan beide kanten. Desillusie is nooit pijnvrij.
Dit gebeurt ongeveer dagelijks op sociale media.
Iemand wordt op een voetstuk gezet (of doet dat zelf door de indruk te wekken mega-succesvol te zijn) en op een gegeven moment wordt er door de façade heen geprikt en valt diegene van zijn of haar voetstuk. Niet leuk – wat je positie ook is. Het is namelijk ook helemaal niet leuk om iemand van zijn voetstuk te zien vallen. En nog minder om zelf het lijdend voorwerp te zijn – letterlijk.
Je zou dus kunnen zeggen: doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg.
Maar die vind ik te makkelijk. Want wat is ‘gewoon’? We meten elkaar al zo vaak af aan allerlei maatstaven waardoor we anderen bestempelen als ‘te veel’, ‘te stil’, ‘te commercieel’, ‘te zweverig’, ‘te vaag’, ‘te uitgesproken’. Vul maar in wat je zelf te horen hebt gekregen of nog steeds te horen krijgt.
Ik pleit dus voor: wees vooral jezelf.
Wees in je marketing, in je aanwezigheid op sociale media, dezelfde persoon als in gesprek met je klanten. Maak jezelf, je bedrijf en je succes niet groter dan het is. Dan hoef je nooit te liegen, en vooral ook nooit na te denken wat je ook alweer gezegd hebt tegen wie.
De meeste ondernemers hebben een hekel aan marketing
Omdat ze denken dat het iets totaal anders vergt dan wat ze dagelijks doen in hun werk, en misschien ook wel omdat ze bang zijn om op een voetstuk gezet te worden (of het idee hebben dat ze dat zelf moeten doen), met het risico dat ze er een keer afdonderen.
Is dat herkenbaar voor jou?
Dan nodig ik je van harte uit voor mijn kersverse masterclass ‘Makkelijker meer klanten met video’.
Een andere kijk op marketing die het allemaal veel leuker, eigener en makkelijker maakt.
Kijk voor de data op https://www.devisiegraaf.nl/gratis/masterclass/ en meld je aan. Ik stuur de replay als je niet live aanwezig kunt zijn.
